BĘC!..

Niedziela, 11 czerwca 2017 · dodano: 18.06.2017 | Komentarze 17

Jaworzno-Chrzanów-Zator-Andrychów-Wadowice-Świnna Poręba....

Miało być sympatycznie po górkach w dobrym towarzystwie i było ale tylko do czasu.Zgadałem się z Kubą  na przejazd nową drogą dookoła jeziora w Świnnej Porębie i dalej na Krowiarki.Nowa droga jeszcze zamknięta dla ruchu,ale przejezdna.Na początku i na końcu tylko i 'aż' tylko betonowe zapory w poprzek drogi.Fajna kręta szosa z14% nachylenia.Podjazd poszedł nam sprawnie,a potem ofkors zjazd,czyli to co tygrysy lubią najbardziej hehe
Poniosła mnie fantazja,80km\godz,wychodzę z zakrętu,a tam z drugiej strony wspomniane betonowe zapory.Kurwa!-nie przyszło mi do łba że i tutaj mogą być tak jak na wjeździe.1\10 sekundy na decyzję.Przypierdolę w nie i będę leciał w powietrzu kilkanaście metrów niczym smoleński tupolew kręcąc bączki,przy okazji masakrując Ridley'a,albo wjeżdżam do rowu...
No to do rowu... wyłożonego betonowymi kanałami.BĘC!!!Ja pierdolę!,ale uderzenie adrenaliny!Nadjeżdża Kuba,spanikowany i nie dziwota.Każe mi się nie ruszać,a ja siedzę na trawie i siebie obmacuję niczym singiel,co to nigdy kobiety nie miał hehe
.Sprawdzam czy jestem cały,trochę obtarć,krew z nosa i łuku brwiowego.Nic wielkiego jak na takie zdarzenie,tylko bark mnie trochę boli,Wygramoliłem się z rowu.Rower nie nadaje się do jazdy,koła zniszczone,szprychy popękały,z przodu kicha,zgięta obręcz.U mnie względny spokój,jak zawsze  w kryzysowych sytuacjach,u Kuby nieco gorzej.Nie może uwierzyć że racjonalne zachowanie u mnie jest normalne,zwłaszcza gdy pokazałem mu kask...TAK MIAŁEM KASK!
Kuba dzwoni kolejno do wszystkich znajomych z okolicy w sprawie transportu,do Jaworzna albo przynajmniej do Wadowic,skąd już można taryfą spokojnie dojechać.No ale wiadomo,że wszyscy znajomi Kubusia to albo sataniści po koncertach bohemotów i innych takich imprezach,albo imprezowicze co to w niedzielę do południa dochodzą do siebie po nocnych melanżach,albo bikerzy którzy już gdzieś na rowerze jeżdżą.
Szczęśliwym trafem nadjeżdża tubylec na szosie,szybko obgadujemy sytuację i zgadza się mnie podwieżć do Wadowic.Musi tylko dojechać do domu po samochód,a my musimy  tylko wrócić się  tą samą drogą.No i tak z pół godz dreptamy sobie razem z Kubą.Ja prowadzę jego rower,on niesie mój hehe.Pogaduchy,żarty z innymi spacerowiczami,lekka zjeba z mojej strony do Kuby i zapewnienie po raz kolejny że nie jestem w szoku,nie sikam krwią,głowa mnie nie boli,i gdyby nie zniszczenia rowera,byłbym w stanie dalej jechać.Na miejscu jeszcze czekamy 20 minut na tubylca kolarza,nieco się niepokojąc czy aby nas nie wyjebał bez mydła,obiecując pomoc.Już nawet byliśmy w trakcie załatwiania taryfy z Wadowic dogadując się ze starszym bikerem,ale koleś nadjechał.Pakujemy rower,tzn Kuba pakuje bo u mnie z barkiem jakby gorzej...Ale nic nie mówię,aby chłopa dodatkowo nie stresować.Przybijam piątkę z Kubą i jedziemy:)
Kolega tubylec okazał się bardzo sympatycznym gościem.Postanowił dowieźć mnie do Jaworzna hehe.Po drodze pogadaliśmy sobie o rowerach,imprezach,sprzęcie i innych takich ważnych sprawach:)
W Jaworznie wymiana uprzejmości,telefonów,mejlów i pieniędzy,ale tylko z mojej strony hehe.To chyba oczywiste,paliwo kosztuje:)

Do szpitala dojeżdżam już samochodem z domu.Szybkie przyjęcie,badanie,a nawet tomografia komputerowa głowy,gdy pokazałem lekarzowi zdjęcie kasku w telefonie...
Z głową wszystko ok(chociaż nie każdy tak uważa) ;)-ogólne potłuczenia,tylko ten bark coś nie teges,co wyczułem już na miejscu wypadku,bo mi jakaś "gula" wystawała.Diagnoza,zwichnięcie obojczyka 3 stopnia.A takie kontuzje wymagają już użycia skalpela,czyli "repozycja zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego lewego i stabilizacja met. ZipTight":)

Trzy dni w szpitalu w towarzystwie innych połamańców i przesympatycznych pielęgniarek...;)

Rower na kilka tygodni mam z głowy,orteza na ramię,i jak na razie jedyna forma ruchu to szybkie spacery z buta co też czynię i pewnie dodam do statystyk na BS.Nie wysiedzę na dupie,mowy nie ma...To mój pierwszy taki poważny wypadek na rowerze, przez 25 lat rowerowania,a zawsze uważałem siebie za bezpiecznego i świadomego zagrożeń bikera.Innych drobnych zdarzeń i szlifów to nawet nie pamiętam.A pretensje mam tylko do siebie.To tak jak w tym powiedzeniu...,Gdyby głupota umiała fruwać,szybowałbym niczym sokół...
Pozdro Kuba i do następnego!:)))

Kask rozbił się wręcz wzorcowo,rozpraszając siłę uderzenia na całą powierzchnię.Kolejny zakup to ta sama firma nie ma to tamto...